Maratonowy Smurf Pracuś

 Jedną z postaci w tureckim smurfowym maratonie był Pracuś. Troszkę zmodyfikowałam mu czapeczkę. 

W trakcie pracy nad nim nurtowało mnie pytanie, jakiego koloru były spodnie Pracusia? Autorka wzoru przeznaczyła na nie włóczkę stalowoniebieskiego koloru, ale mnie po głowie plątało się wspomnienie, że wszystkie smurfy (z wyjątkiem papy Smurfa) miały białe porteczki. Trochę pogrzebałam w internetach i okazało się, że i autorka woru miała rację, i moje wspomnienie było prawdziwe. We wcześniejszych wersjach filmów Pracuś miał białe spodenki, a później takie brudnoniebieskie. Ja wybrałam wersję z białym kolorem.

I tak - używając włóczki YarnArt jeans w kolorach: białym (nr 62), niebieskim (nr 33), brązowym (nr 40), szarym (nr 80), ciemnoróżowym (nr 91) oraz resztkami koloru czarnego, używając szydełka firmy Tulip Etimo Rose nr 3/0 (2,2 mm) - wykonałam kolejnego Smurfa. Dwa poprzednie - Ważniak (klik) i Smurfetka (klik) trafiły na aukcję charytatywną Fundacji PsiTulas (klik).

Proszę państwa, oto Smurf Pracuś wg przepisu amigurumielaa (klik)

Czy to jest normalne?

Mało mam roboty? Mało? 

A jeszcze zakupiłam dwa kursy na głowy do lalek wyrażające różne emocje. No i nitka, którą pracuję. Autorki zalecają, by korzystać z rosyjskiej Pehorki, która jest dla mnie nie do zdobycia. Szkoda, bo kolor herbacianej róży jest piękny. Ta Pehorka ma 280 metrów w 50-gramowym motku. Ja wybrałam YarnArt VIOLET (282 m / 50 g) w kolorze 5529. To jest 100% merceryzowanej bawełny. No, i szydełko: Tulip Etimo Rose nr 10 (0,75 mm). A przy Łobuziarze (klik) wydawało mi się, że praca szydełkiem o grubości 1,25 mm to droga przez mękę 😆

Zaczęłam od wykonania gałek ocznych. Szydełkowałam kordonkiem. Widzicie jakie to maleństwa?

Ale radość jest... ogromna.

 

Pudel

 W moim życiu był jeden pudelek - CETRA z Kozłówka. To był mój pierwszy wymarzony piesek. Tata wydał miliony monet, bo obiecał mi, że dostanę czarnego średniego pudla, jak będę mieć same piątki na świadectwie (wtedy nie było szóstek)z czwartejn klasy szkoły podstawowej. Wiele mnie to kosztowało, zwłaszcza zdobycie piątki z biologii (mojej pięty Achillesowej), ale udało mi się! Biegłam ze szkoły z tą cenzurką jak szalona i jeszcze tego samego dnia CETRA była już u nas.  Odeszła za Tęczowy Most kiedy byłam już studentką czwartego roku Zootechniki.

Długo wybierałam kolor włóczki, którą wyszydełkuję pudelka. W końcu wybór padł na kolor płowy. Nie dlatego, że jest najmodniejszy wśród właścicieli pudli, bo on akurat mi się nie bardzo podoba, ale dlatego, że dobrze widać oczka w robocie. Powstał śliczny pudel, tyle że raczej "zaniedbany". Ma długą sierść i czeka na ostrzyżenie. 

Proste? Nie dla mnie. Wprawdzie CETRĘ strzygłam sama, ale jej sierść zawsze odrastała. Temu pudlowi nie odrośnie. Dlatego stoi biedak i czeka na przypływ mojej odwagi, ale niech go świat wreszcie obejrzy.

Widok z góry

Prawda, że zarośnięty? W końcu się odważę i go ostrzygę. Wtedy pokażę go jeszcze raz.

Użyłam dwóch włóczek: bazowa - Drops Alpaca kolor nr 03020 i na "fryzurę"akrylowa  - Himalaya Everyday kolor nr 70060. Szydełko Tulip Etimo Rose nr 2/0 (2 mm). Wzór autorstwa Projectarian.

Nuka

 Mam na swoim koncie wykonane igłą i nitką podobizny konkretnych psów. Szydełkowałam też różne maskotki-pieski, w tym podobiznę mojej ENYI (klik) . Jednak po raz pierwszy wykonałam szydełkiem podobiznę psa na zamówienie. Moja bratanica poprosiła o zrobienie podobizny jej suczki - Nuki. Jak umiałam, tak zrobiłam. Posiłkowałam się przepisem ToysbyAlistar (klik). Dopiero po przyszyciu głowy zorientowałam się, że nie za bardzo wyszła mi krawatka, ale już tak zostało. Oceńcie sami, czy moja Nuka jest podobna do Nuki.